W przen (1): A potym [Mikołaj Rej] z chlebem gárniec mleká ziadſzy/ iábłek z kopę/ á pułtrifuſá gniłek zpázſzy/ do tego ſztukę mięſá álbo rácżey cżtery świeżego wezbrawſzy/ pułmiſkom kilkom cżupryny wzmiąwſzy/ kápuśćie kwáśney potym dorobił. WerGośc 242.

Przen: metonimicznie: Potrawa podawana na półmisku (23): Więc y dobre bieſiády/ giną miedzy námi/ Rozrádzą [= odradzą, tu: wyprą] ie połmiſki/ co idą parámi. RejZwierz 110; Tak na on cżas wſziſcy ſię do ſławy ciſnęli/ Ktorey niedrogim [lege: nie drogim] trunkiem/ ani pułmiſkami/ Ale znacżnymi chćieli zyſkać poſługam [!] KochSat B2; (marg) Pan s pánią iáko ſie rádzą o pułmiſki. (–) Więc ſie iuż tu páni s pánem ieſzcże z wiecżorá rádzą/ co máią przy grochu á co przy kápuſcie poſtáwić. RejZwierc 59; namiotek álbo chroſciána budká tho były mármory y álábáſtry ich [dawnych Polaków]/ podpłomycżek ná węglu vpiecżony á káwálec báráninki to były połmiſki ich RejZwierc 69v; Ktemu wſzytki przyſmáki tu ze wſzech ſtron wożą/ Tymże hoyne Polaki nabárziey vbożą. Trzęſą ſie thu Apteki/ tłuką ſie możdzerze/ A Polacżek w połmiſkoch ſiedząc ſobie gmerze. RejZwierc 243v, 58v, 190v [2 r.], 243, 248v, Bbbv; MycPrz I B2; (nagł) Ná goſpodarzá. (–) POſádźiłeś mię wprawdźie nienagorzéy/ Ale by trzebá mięſá dáwáć ſporzéy: Przed tobą widzę półmiſków niemáło/ A mnie ſię ledwie poléwki doſtáło. KochFr 22, 117; Ceſarz wſzyſtkie pułmiſki z ſtołu ſwe^go przed nowego Ceſárzá nośić każe á on wolałby był kwáśną kápuſtę álbo rzodkieẃ. WerGośc 246; BielSen 16; Więcéyći śrébrá/ y złotá dźiś mamy/ Więcéy półmiſków ná ſtoły dawamy: Co potym [= jaki z tego pożytek]? KochPieś 15, 38 [2 r.]; Smákuie wſzytko rádo w nadobnéy ſwobodźie. Náſtáwiay záś półmiſków iákich chceſz w niewoli/ Pátrząc ná nie/ áż głowá człowieká záboli. PudłFr 72; KlonFlis D3; [[choroba przychodzi] prze obżárſtwo/ kthóré w człowieká nieoſtrożnégo iáko iad ſłodki nieobácznie wchodźi: gdy záśiadſzy v tákich pułmiſków/ gębę korzeniém y przyſmákámi roſpaliwſzy/ iáko nákámiónkę lać muśi OczkoPrzymiot 30; Zacność domu niech záwżdy [szlachcicowi] ſzepce zá vchem/ áby nie doſypiał/ pułmiſkámi ſie nieprzeſtáwiał CerGór 43].

W połączeniach szeregowych (2): Iednoby nam trzebá viąć thych pieſzcżot ſwoich/ thych pułmiſkow/ tych rzezánych áxámitkow/ y thych rozmáitych wymyſłow náſzych/ ktorymi ſie wſzyſcy boiowi ludzie brzydzą/ iedno tego tylko vżiwáią oni ludzie pieſzcżeni á zniewieſcieli RejZwierc 187v; A iż też rádźi náſzy doſtatek ſwoy pokázuią przed obcemi w ſzáćiech w pułmiſkách w trunkách/ toby obroćili ná potrzeby woienne/ y temby ſię chełpić pocżęli GrabPospR K4.

W charakterystycznych połączeniach: pułmiski dziwne, zbytnie (2); połmiski na stoły dawać; połmiskow nastawiać (2); w połmisku gmerać.