[zaloguj się]
[pdf]

[PUŁDYJABEŁ sb m

pułdyjabeł, połdyjabeł.

a pochylone; w poł- o prawdopodobnie pochylone (tak w poł-); e prawdopodobnie jasne (tak w diabeł).

Fleksja
sg pl
N połdyjåbeł
I pułdyjåbły

sg N połdyjåbeł. ◊ pl I pułdyjåbły.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów): półdyjabła.

Ten, kto zachowuje się jak diabeł, tj. źle, wyrządza szkody, prawie diabeł:

W przeciwstawieniu: »połdyjabeł ... dyjabeł cały«: Szydziſz ty z Bogá w niebie/ gdyżeś ieſt ták zuchwáły/ Nie ieſteś poł Dyabeł/ ále Dyabeł cały [o carze Iwanie Groźnym] NeothAcros D3.

Wyrażenie: »pułdyjabeł chłopski«: Albo od tych oracżow [panowie usłyszeliby]/ ktore myśliwcy niektorzy na nie ſrodzi/ [...] więcey niż ſámi pánowie ſzárpáią/ á nieborakow vbogich máiętnośći pſy ſkarmiáią/ á krotko mowiąc/ nędzny á niedoſtátecżny lud/ nieinacżey iedno iáko inſſe okrutne beſtyie á zwierzętá/ morduią á ſzárpáią/ że nie dziw iż niektore myſliwce pułdiabły chłopſkiemi przezywáią. LorichKosz 134v (Linde).]

MFr