« Poprzednie hasło: OTRZĄSAĆ SIĘ | Następne hasło: OTRZĄSNĄĆ SIĘ » |
OTRZĄSNĄĆ (13) vb pf
o jasne.
inf | otrząsnąć |
---|
imperativus | ||
---|---|---|
sg | pl | |
2 | otrząśni, otrzęśni | otrząśnicie |
conditionalis | ||
---|---|---|
pl | ||
2 | m pers | byście otrząsnęli |
inf otrząsnąć (4). ◊ fut 3 sg otrząśnie (2) [zapis: -ſn-]. ◊ imp 2 sg otrząśni (1), [otrzęśni]. ◊ 2 pl otrząśnicie (2). ◊ [con 2 pl m pers byście otrząsnęli.] ◊ part praet act otrząsnąwszy (4).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVII w. s.v. otrząść.
otrząsnąć z kogo, z czego [w tym: z siebie (5)] (10): RejPos 39v; RejZwierc 67, 68, 71v, 73v; COro Syońſka/ zrzuć łańcuchy z ſzyie/ Niech dána wolność/ w więźieniu nie żyie/ Z rąk y nog twoich otrząśni okowy GrabowSet Q4; GosłCast 26. Cf Zwrot.
W porównaniach (4): RejPos 39v; dobrze ſie ná to rozmyſliwſzy/ mogłby to [nabycia nasze] drugi s ſiebie otrząſnąć iáko źimie s płaſzcżá ſnieg przyſzedſzy do ciepłey iżby. RejZwierc 67; A ták kto ſie cnotą á rozumem ſpráwuie [...]/ iuż łákomſtwo/ iuż gniew/ iuż obżárſtwo/ y inſze wſzitki przypadki/ wſzytko to s ſiebie rozumem iáko Máyową roſę ſnádnie káżdy otrząſnąć może. RejZwierc 68, 71v.
Formacje współrdzenne cf TRZĄŚĆ.
EW