« Poprzednie hasło: ROZEZNAWAJĄCY | Następne hasło: ROZEZNAWANY » |
ROZEZNAWANIE (5) sb n
o, oba e oraz drugie a jasne, pierwsze a pochylone.
sg | |
---|---|
N | rozeznåwanie |
G | rozeznåwaniå |
D | rozeznåwaniu |
sg N rozeznåwanie (1). ◊ G rozeznåwaniå (3). ◊ D rozeznåwaniu (1).
Sł stp: rozznawanie, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. rozjemstwo.
rozeznawanie czego (pl) (1): Przez tego duchá ieſt y bywa daná mądra mówá/ y vmieięthna: drugiemu czynienie cud: drugiemu łáſká vzdrowienia/ proroctwo/ rozeznawánie duchów BiałKat 201 [przekład tego samego tekstu] [Leop 1.Cor 12/10].
rozeznawanie kogo od kogo (1): Bo wydworne ſzáty/ y zlote [!] łáńcuchy/ nietylko należą do rozeznawánia śláchćicá od proſtego cżłowieká/ [...] ále też y wiele złośći z ſobą ćiągną ModrzBaz 50v.
rozeznawanie kogo a kogo (1): ná Hetmáná należy [...] hásło dáwáć dla rozeznawánia ludu ſwego á nieprzyiaćielſkiego [tesseras discernendis hostibus a suis dare] ModrzBaz 115.
rozeznawanie co od czego (anakolut) (1): Habere regulam qua vera et falsa discernantur, Mieć probę álbo naukę dobre rzeczy od złych rozeznawánia. Mącz 351a.
Synonim: rozsądzanie.
Cf ROZEZNAWAĆ
AN