« Poprzednie hasło: ROZEZNAWAĆ SIĘ | Następne hasło: ROZEZNAWANIE » |
ROZEZNAWAJĄCY (6) part praes act
o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w roze-); pierwsze a pochylone, drugie jasne.
Fleksja
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | rozeznåwający | f | N | rozeznåwając(a) | n | N | rozeznåwając(e) |
A | rozeznåwając(e)go | A | A |
sg m N rozeznåwający (1). ◊ A rozeznåwając(e)go (1). ◊ f N rozeznåwając(a) (2). ◊ n N rozeznåwając(e) (2).
Sł stp s.v. rozeznawać, rozznawać; Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) w cytacie s.v. rozum.
Znaczenia
- 1. Rozważający, badający
(4)
- a. Rozsądzający; w przen (1)
- 2. Rozróżniający, dostrzegający różnice (2)
1. Rozważający, badający (4): Estimativa – aestimativa vis, rosmyslyayącza, szhaczviącza, rozeznavaiącza BartBydg 52, 83, 83b.
a. Rozsądzający; w przen [co] (1): Boć żywe ieſt ſłowo Boże y ſkuteczne/ [...] y przenikáiące áż do rozdźielenia duſze y duchá/ y ſtáwow/ y ſzpikow/ y rozeznawáiące myśli y przedſięwźięćia ſerdeczne [discretor cogitationum et intentionum cordis]. WujNT Hebr 4/12.
2. Rozróżniający, dostrzegający różnice (2):
rozeznawający co od czego (1): iáko rozum ktory ieſt iáko oko rozeznawáiące [discernens] świátłość od ćiemnośći/ zdrożne rzecży od práwych/ niecnoty od cnot ModrzBaz 27v.
a. Pomagający odróżniać, rozumieć właściwie (1): Przeſtho też ſwięty Páweł mowi. Grzeſzące karz przed wſzyſtkiemi. [...] A ſtym ćię iuż Pánu Bogu porutzam/ ktorego proś ábyć dał Duchá rozeznawáiącego KrowObr C4v.
Cf ROZEZNAWAĆ
AN