« Poprzednie hasło: OBLEŻENIE | Następne hasło: OBLEŻONY » |
OBLEŻENIEC (15) sb m
obleżeniec (11), oblężeniec (4); oblężeniec StryjKron (3); obleżeniec : oblężeniec BielKron (11:1).
Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w ob-).
pl | |
---|---|
N | obleżeńcy |
G | obleżeńc(o)w |
D | obleżeńc(o)m |
A | obleżeńce, obleżeńcow |
I | obleżeńcy |
pl N obleżeńcy (7). ◊ G obleżeńc(o)w (1). ◊ D obleżeńc(o)m (1). ◊ A obleżeńce (4), obleżeńcow (1) BielKron (4:1). ◊ I obleżeńcy (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.
W charakterystycznych połączeniach: oblężeńcy (od)bili się (2), bronili się, odstrzelawali, (miasto) podali (2), spracowali się, uderzyli; obleżeńcow głodem umorzyć, ratować (2); obleżeńcom pomocy dodać.
Synonim: obegnaniec.
Cf OBLĘŻONY
DDJ