Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NAGRADZANIE

Następne hasło: NAGRAN »

NAGRADZANY (8) part praet pass impf

Pierwsze a jasne; -grå- (6), -gra- (2); -grå-: -gra- SarnStat (3:2); -any, -ån.

Fleksja

sg
m	N	nagrådzån	f	N	nagrådzåna, nagrådzanå	n	N	nagrådzåno

pl
N	subst	nagrådzané

sg m N (praed) nagrådzån (1) SarnStat. ◊ f N (praed) nagrådzåna (1), nagrådzanå (1); -åna: -anå ModrzBaz (1:1). ◊ n N (praed) nagrådzåno (1) ModrzBaz. ◊ pl subst nagrådzané (4).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Wyrównywany (6)
2. Płacony według zasługi (2)

1. Wyrównywany (6): przez któré [usługi] niech będźie nágradzan niedoſtátek v tákich [per quos suppleatur defectus apud illos JanStat 1094]/ którzy nie dłużéy iedno ná pewné dni ſługi naymuią. SarnStat 920.

nagradzany z czego (3): bo káżda ſummá z zaſtáwy ma być nágradzaná [sed cautio sit idonea de summa mutuo data]. ModrzBaz 124v; A ieſliby krwie roźlanié ſie sſtáło/ ná gárdle karány/ á z dóbr iego ſzkody nágrádzáné/ ná Tribunał/ bydź máią. SarnStat 962, 120.

nagradzany czym (1): Bo tym ſpoſobem ſzkodá bywáłá nágradzána [resarciebatur]/ ábo oddániem we dwoy naſob/ ábo dániem wniewołą/ ábo záprzedániem złodźieiá. ModrzBaz 78.

Wyrażenie: »szkoda nagradzana« (4): ModrzBaz 78; Szkody od tych którzy ná woynę ćiągną/ máią bydź nágrádzáné. SarnStat 902 marg, 120, 962.

2. Płacony według zasługi (2): wedle zdánia y woléy náſzéy [...] były ſłużby nágradzáné. SarnStat 79.

nagradzany czym (1): Záś ktorzi przećiwko nieprzyiaćielowi zacnie á mężnie fobie pocżęli/ tym pocżćiwośćią y zapłátą to niech będźie nágradzano [honore et praemio debito ne careant.] ModrzBaz 118v.

Cf NAGRADZAĆ