« Poprzednie hasło: [KLAUZUŁKA] | Następne hasło: KLAWA » |
KLAUZURA (5) sb f
klauzura (4), klausura (1), [klazura]; klauzura Mącz, SarnUzn, SarnStat, KlonFlis; klausura WyprKr.
k- (4), c- (1).
Pierwsze a pochylone, końcowe jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | klåuzura | klåusury |
G | klåzur | |
A | klåuzurę | |
I | klåuzurą | |
L | klåuzurach |
sg N klåuzura (1). ◊ A klåuzurę (1). ◊ I klåuzurą (1). ◊ pl N klåusury (1). ◊ [G klåzur.] ◊ L klåuzurach (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
»jakoby klauzurą zamykać« = kończyć, umieszczać na końcu (1): tedy tyin to pokázuię: że W. M. Pánom moim M. té oſtátnié kśięgi praw Koronnych, iuż iákoby doſkonáłość winſzowánia, tą iákoby klåuzurą zámykáiąc, ofiáruię SarnStat 848.
Synonimy: 2. zamek, zamknienie.
MM