[zaloguj się]
[pdf]

KACHEL (2) sb m

kachel (2), [kafel].

a jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg pl
N kachel kafle
G kafl(o)w
I kafl(a)mi

sg N kachel (2). ◊ [pl N kafle. ◊ G kafl(o)w. ◊ I kafl(a)mi.]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Jeden z ełementów tworzących powierzchnię pieca ogrzewczego, kafel (z niem. Kachel); testa fornacis cubica cavo latere foras spectans, locułamenta fornacis Cn (2): Bo zać tám będzie iákie ochędoſtwo v thákiego páná [opilcy]/ kofel brudny/ garnek o iednym vchu/ [...] káchel gliną zálepiony/ ná łáwieby mógł rzepy náſiać RejZwierc 61v; WerGośc 235; [W tej izdebce jest fundament do pieca foremnie ciosany z kamienia, a na nim piec ochędożny, kafle z różnymi farbami LustrWpol I 82, 4; LustrMalb 182.]

ZCh