[zaloguj się]
[pdf]

HADROWAĆ SIĘ (3) vb impf

hadrować się (2), hadrować się a. hadrować (1).

Zawsze sie.

-ad- (1), -åd- (1); drugie a jasne; teksty nie oznaczają ó.

Fleksja

inf hadrować się (3).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).

Kłócić się, spierać się (z niem. hadern) [z kim] (3): Verba cum aliquo commutare, Hadrowáć á Swárźić ſie s kim. Mącz 239b; RejZwierc 271v.

hadrować się o co (1): Drugi lepak ſłowy ſromotnymi ganił go [Dyjogenesa], ktoremu nic nieodpowiedział, y rzekł mu onże cżemuby nato nicz nieodpowiada, rzekł Dyogenes, nie chczę ſie z cżłowiekiem otę rzec hadrować BielŻyw 72.

Synonimy: swarzyć się, wadzić się.

Formacja współrdzenna: hadrunkować.

KN