[zaloguj się]
[pdf]

DRZEMIĄCY (6) part praes act

drzemiący (4), drzymiący (2); drzemiący BibRadz (2), Mącz, Calag; drzymiący SkarKaz, CiekPotr.

-e- (3), -ę- (1).

e jasne (Cn pochylone).

Fleksja
sg
mNdrzemiący
Gdrzemiąc(e)go
Adrzymiąc(e)go

sg m N drzemiący (3). ◊ G drzemiąc(e)go (1). ◊ A drzymiąc(e)go (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w. s.v. drzymać, drzemała.

Pogrążony w półśnie, zapadający w lekki sen; senny; dormitans, oscitans Mącz; dormituriens Calag (6): Ktory z ſzalonym mowi iákoby mowił do drzemiącego [dormitanti]/ bo gdy dokończy mowy ſwey pyta ſię/ Coż to ieſt? BibRadz Eccli 22/9; Zaden miedzy nimi nie będźie ſprácowány/ áni kthoryby ſię potknąć miał/ áni drzemiący/ áni oſpáły BibRadz Is 5/27; Oscitans et dormitans, Ziewáyący/ y drzemiący. Mącz 271a; Calag 418b; iżem nigdy W. K. M. drzymiącego ná kazániu/ áni z kim gadáiącego nie widział SkarKaz )(4v.
Przen: Nie dbający o coś, nieczujny (1): Wiem że mię drzymiączego nigdy nie podmanieſz CiekPotr 6.

Cf DRZEMAĆ

ZZie