Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: CIERŃ

Następne hasło: CIERPIANY »

CIERPIAN (14) part praet pass impf

cierpian, cierpiany (12), cirpian, cirpiany (2); cierpian(y) CzechEp, SarnStat (2); cierpian(y) : cirpian(y) Mącz (2 : 1), ModrzBaz (7 : 1).

cierpian, cirpian (8), ci(e)rpian a. ci(e)rpiany (6).

-é- SarnStat (2), -e- Mącz (2). W formach niezłożonych a pochylone, w pozostałych formach a jasne.

Fleksja

sg
m	N	cierpiån	n	N	cierpiåno

pl
N	m pers	ciérpiani, ciérpieni
N	subst	ciérpiané

sg m N cierpiån (5). ◊ n N cierpiåno (3). ◊ pl N m pers ciérpiani (3), ciérpieni (2); -eni SarnStat; -ani :-eni ModrzBaz (3 : 1). subst ciérpiané (1).

Sł stp s.v. cierpieć, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Tolerowany, znoszony (przy kimś, czymś), zostawiany (14)

Tolerowany, znoszony (przy kimś, czymś), zostawiany; tolerandus Mącz, Modrz, JanStat; ferendus Modrz (14): Sam ſobie niepożiteczny á Rzecźy [!] poſpolitey ſzkodliwy mieſczańin bywa w mieſcie cirpian. Mącz 292c; Neque ferri potis est, Nie może być cierpiano. Mącz 316a, 457b; Lecż y ono záiſte niema być ćierpiano/ żeby bieśiády [...] dłużſze niżli przyſtoi były ſpráwowáne. ModrzBaz 36; ten [szołtys] niema być ná tem vrzędźie ćierpian ModrzBaz 99, 36v, [38] [2 r.], 47v, 53, 74v; CzechEp 321; Ale ini komornicy [...] ſkázuiemy áby byli ćiérpieni SarnStat 663.

Wyrażenie: »do tego czasu cierpiany« (1): Abowiém to poſpolſtwá albo Bráctwá po dekrećiéch ſtárych Státutow wſzędy znáyduią ſie bydź do tego czáſu ćierpiáné [ubique reperiuntur hucusque toleratae JanStat 279] SarnStat 297.

Cf CIERPIEĆ