[zaloguj się]

BRUKOWY (4) ai

brukowy (3), burkowy (1); brukowy PaprPan, SarnStat, SkarKaz; burkowy KochOdpr.

Teksty nie oznaczają ó; prawdopodobnie o jasne

Fleksja
sg
mNbrukowy fN
A Abrukową
pl
G brukowych

sg m N brukowy (1).f A brukową (1).pl G brukowych (2).

stp, Cn brak, Linde XVIXVIII w.

I. Przymiotnik odbruk, burk” ‘hulanka, burda, pijaństwo (3):
Wyrażenia: »burkowa biesiada«: żećiem nigdj tych burkowjch bieſiad Pátrzáć niechćiał KochOdpr B3v.

»brukowa sława«: Nie pátrz ná ty kochánki w rzezánych kábaciech/ Ani też rády ſzukay w nabożnych práłaciech. Bo ten ma z Wiátykiem iuż inſzą zabáwę/ A ći záś o brukową tylko trwáią ſławę. PaprPan Bv.

Przen (1):
Wyrażenie: »brukowy żołnierz« = awanturnik: Tyś nie brukowy żołnierz/ pogránicznego nieprzyiaćielá bijeſz SkarKaz 313b.
II. W funkcji rzeczownika: opłata za używanie bruku, (tj. za przejazdy, postoje itp.) (1): około wolnośći od céł/ myt y brukowych/ komużkolwiek nádánych/ iáko ſie to tu było wſzyſtko odłożyło z Séymu Wárſzáwſkiégo/ y nie odpráwiło ſie tu. SarnStat 400.

KN