[zaloguj się]

BEGLERBEK (14) sb m

beglerbek (5), beglerbej (2), belerbek (2), beglerbeg (1), belerbeg (1); beglerbek OrzQuin, StryjKron, SarnStat; beglerbek : beglerbej : belerbek : beglerbeg : belerbeg BielKron (– : 1 : 1 : – : –), BielSpr (5 : 1 : 1 : 1 : 1).

Wszystkie e jasne.

sg N beglerbek (2).A beglerbeka (1).pl N beglerbek(o)wie (5), beglerbei (2); -bekowie : -bei BielKron (1 : 1), BielSpr (4 : 1).G beglerbek(o)w (2).D beglerbeg(o)m (1).I beglerbeki (1).

stp, Cn, Linde brak.

Tureckiebegłerbegi (beglerbeji, bejlerbej)” dosłowniebegów beg” – nad beje bej (nad pany pan) ‒ w Turcji tytuł najwyższych wodzów, zwierzchników sandżakbejów (14): Tym wſzytkim [Sędziakom] roſkázuią dwá Báſzowie/ ieden w Azyey [...] á drugi w Romániey [...] zową ie też Beglerbei BielKron 260, 247; Potym Otmánie ſą dwá Beglerbekowie/ ktore oni zową Tſamgiach begler, álbo Belerbeg, tho iest pan nád pány BielSpr 50, 50 [2 r.], 50v, 51v, 52, 54v [2 r.]; StryjKron 11; SarnStat 348.
Szeregi: »basza albo beglerbej«: kthore zwáli Rzymiánie Principes, Turcy zowią Báſze/ álbo Beglerbei BielSpr 29.

»beglerbeg albo wiser« = wezyr: [Ukazał to śmiercią swą Hibraim Basza] [...] który nie tylko był v Turká Beglerbek álbo Wiſer/ (któré ſą wielkich Vrzędow Tureckich imióná) ále máło nie drugim Solimanem Carzem w Turcéch był OrzQuin L.

KN