« Poprzednie hasło: SARPANEK | Następne hasło: [SARSUNICA] » |
SARPANKA (1) sb f
W sarpanka pierwsze a z tekstów nieoznaczających pochyleń; w serpanka e jasne; [-pån-, -pan-]; końcowe a prawdopodobnie jasne (tak w -ka).
sg | pl | |
---|---|---|
N | sarpånka | serpånki |
G | sarpånki | |
A | sarpånku | serpånki |
sg N sarpånka. ◊ [G sarpånki. ◊ A sarpånku. ◊ pl N serpånki. ◊ A serpånki.]
Sł stp: serpanek, czerpanek, sarpanek, serpanka, Cn brak, Linde XVI w.: serpanka.
[W połączeniach szeregowych: Ná on dzień odeimie Pan ozdobę trzewiczkow/ y zaponki [...] y igiełki/ y zwierzćiadłká/ y ſerpánki/ y cżepce/ y letniki [et specula et sindones, et vittas et theristra] Leop Is 3/23 (Linde) [idem WujPosN 1584]; [białymgłowom] nie doſyć mieć ſzáthę po Polſku: ále po Niemiecku/ po Węgiersku/ po Hiſzpáńſku: tákże inne ſtroie głowné/ ſzyyné/ ręczné: iáko ſą Cepliki/ oſwiki/ [...] mycki/ śćiérki/ rąbki/ ſerpanki/ iedwabniki GroicTyt 5v; WujPosN 1584 II 62 (Linde).
MN