Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [PULSANT]

Następne hasło: PULWERS »

PULSOWY (3) ai

o jasne.

Fleksja

sg
f	N	pulsowå, pulsow(a)	n	N
	G			G	pulsowégo

pl
A	subst	pulsow(e)

sg f N pulsowå (1), pulsow(a) (1). ◊ n G pulsowégo (1). ◊ [pl A subst pulsow(e).]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „puls” (3)
- 1. Od znacz. ‘rytmiczne, wyczuwalne drgania tętnic’ (1)
- 2. Od znacz. ‘miejsce na ciele’ (2)

Przymiotnik od „puls” (3):

1. Od znacz. ‘rytmiczne, wyczuwalne drgania tętnic’; pulsatilis Cn (1):

Wyrażenie: »pulsowe tępanie« (1): Znák pulſowégo álbo ſkokowégo tępánia SienLek Ttt3.

Szereg: »pulsowy albo skokowy« (1): SienLek Ttt3 cf Wyrażenie.

2. Od znacz. ‘miejsce na ciele’ (2):

Zestawienie: »pulsowa żyła« = arteria Mącz, Cn; arteria micans, vena Cn [szyk 1:1] (2): Też Pulſatilis/ to ieſt pulſowa żyła otworzona/ naprzeciw kordijacze ieſt barzo pomoczna. FalZioł V 58v; Mącz 17a; [Cresc 1571 257].

Synonim: 1. skokowy.

AĆ