« Poprzednie hasło: PRZYUCZAĆ | Następne hasło: PRZYUCZON » |
PRZYUCZAĆ SIĘ (8) vb impf
się (5), sie (3).
indicativus | |
---|---|
praes | |
sg | |
1 | przyuczåm się |
imperativus | |||
---|---|---|---|
sg | pl | ||
2 | przyuczåj się | ||
3 | niech się przyuczå | niech się przyuczają |
conditionalis | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | by się przyuczali |
praes 1 sg przyuczåm się (2). ◊ imp 2 sg przyuczåj się (2). ◊ 3 sg niech się przyuczå (1). ◊ 3 pl niech się przyuczają (1). ◊ con 3 pl m pers by się przyuczali (1). ◊ part praes act przyuczając się (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w. s.v. przyuczyć.
przyuczać się czego (1): Cżcie ſie też onim [o Diogenesie] gdy od iednego vbogiego chleba proſił, ci ktorzy tam przytim byli temu ſie ſmiali y dziwowali, y rzekł im przetoto cżynię bo ſie przyucżam nędzy. BielŻyw 73.
przyuczać się do czego (1): Niech ſię [król Zygmunt III] do miłośći narodu/ ktory ſpráwowáć ma/ przyucza SkarKaz )(4.
przyuczać się czemu (3): BibRadz Iudic 3/2; Vmiey rzekę przepłynąć/ i row ſnadnie ſkocżić/ Konia prętko doſiadać/ i dobrze im tocżić. Prziucżay ſię gorącu/ i zimnemu niebu/ Przeſtaway kiedi woda może być ku chlebu. Takie pocżątki maiąc/ dopiro myſl o tim/ Iako byś i ſam umiał woysko wieſć napotim. KochSat Cv; SkarŻyw 192.
cum inf (1): Tych cnot niech ſię przyucżáią poznáwáć á ćwicżyć ſię wnich/ áby nimi nietylko o ſobie ále też y o drugich vmieli rádźić. ModrzBaz 14.
Synonimy: przyzwyczajać się, wprawiać się.
Formacje współrdzenne cf UCZYĆ.
AĆ