« Poprzednie hasło: PRZYRZĄDZAĆ | Następne hasło: [PRZYRZĄDZANIE] » |
PRZYRZĄDZAĆ SIĘ (2) vb impf
indicativus | |
---|---|
praes | |
sg | |
1 | przyrządzåm się |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | przyrządzåł się |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | przyrządzåj się |
praes 1 sg przyrządzåm się (1). ◊ [praet 3 sg m przyrządzåł się.] ◊ imp 2 sg przyrządzåj się (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. przyrządzić.
[przyrządzać się dla kogo: Cimon był cżłowiek bárzo bogáty. Ten ſię vſtáwicżnie w domu dla podrożnych á vbogich ludźi przyrządzał/ ták/ iż kto ſię iedno tráfił/ ten iuż do gotowego przyſzedł/ á dobrze ſię ná wſzytkim miał. CiceroKosz I3 (Linde s.v. przyrządzić).]
przyrządzać się ku czemu (1): Morti ipsi adventanti paululum procede obviam, Ku nádchodzącey ſmierćy ſie przyrządzay. Mącz 44c; [[mówi Jezus:] A thego [dla], iako yedna owieczka ssmyerna y baranek nyepowynny, ku czierpienyv barzo pokornye przirzadzam ssie. SprChęd 27].
Synonimy: gotować się, przyprawiać się, przysposabiać się.
Formacje współrdzenne cf RZĄDZIĆ.
MP