« Poprzednie hasło: [PRZYMIERZONY] | Następne hasło: 2. (PRZYMIERZYĆ) » |
1. PRZYMIERZYĆ (2) vb pf
e prawdopodobnie jasne (tak w mierzyć).
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
2 | m pers | -ście przymierzyli |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by przymierzył |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | przymierz(o)no | |||||
participia | ||||||
part praet act | przymierzywszy | |||||
inne formy | ||||||
pass inf - przymierzyć się |
[praet 2 pl m pers -ście przymierzyli.] ◊ con 3 sg m by przymierzył (1). ◊ [pass inf przymierzyć się. ◊ impers praet przymierz(o)no.] ◊ part praet act przymierzywszy (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Ten plaſtr maſz tak cżynić/ wziąć chuſtę moczną á przymierzywſzy iżby ranę zaſloniło, pomaż po iedney ſtronie białkiem cienko FalZioł III 31a.
przymierzyć ile czego: ale iż [...] ciechanowskie dwa korca uczynią trzeci we Gdańsku, może się przymierzyć kor. 628 1/2 LustrMaz II 8.
W połączeniu szeregowym: Komużeśćie mię przypodobnili/ y przyrownáli/ y przymierzyli/ y podobnym mię vcżynili [Cui assimilastis Me, et adaequastis, et comparastis Me, et fecistis similem?] Leop Is 46/5 (Linde).]
Synonimy: 4. przypodobnić, przyrownać.
Formacje współrdzenne cf 1. MIERZYĆ.
MN