[zaloguj się]
[pdf]

PRZESUCHA (4) sb f

e prawdopodobnie jasne (tak w prze-); a jasne.

Fleksja
sg pl
N przesucha przesuchy
A przesuchę przesuchy

sg N przesucha (1). ◊ A przesuchę (1). ◊ pl N przesuchy (1). ◊ A przesuchy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).

1. To, co przyschło, przywarło do czegoś; przen: skaza, przywara [na czym] (2): Chczeſz żoſtawić na ſwym domu Tę przeſuchę tak beż ſromu RejJóz H8.
Fraza: »przesucha przywrzała« (1): NIe doſyćći iż brudu/ trochę zmyieſz s ciáłá/ Ieſli przedſię ná cnocie/ przeſuchá przywrzáłá. RejZwierz 136.
2. Cienkie warstwy mięsa w słoninie (2): Więc ieſzcże ieść przeſuchy/ ná węglu pyec pępki/ A ſlodek też z kápuſtką to gotowiec prętki. RejWiz 62, 62.

Synonim: 1. przywara.

Cf PRZYSUCHA

AN