« Poprzednie hasło: [PRONUNCYJACYJA] | Następne hasło: PRONUNCYJOWAN » |
PRONUNCYJOWAĆ (5) vb impf
Oba o oraz a jasne (w tym w a 1 r. błędne znakowanie).
inf | pronuncyjować | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | pl | ||
3 | pronuncyjuje | pronuncyjują |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | -źmy pronuncyjowali | |
3 | m | pronuncyjowåł | m pers |
fut | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | będzie pronuncyjowåł |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | pronuncyjowåno |
inf pronuncyjować (2). ◊ praes 3 sg pronuncyjuje (1). ◊ [3 pl pronuncyjują.] ◊ praet 3 sg m pronuncyjowåł (1). ◊ [1 pl m pers -źmy pronuncyjowali. ◊ fut 3 sg m będzie pronuncyjowåł.] ◊ impers praet pronuncyjowåno (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
- 1. Obwieszczać, ogłaszać, podawać do publicznej wiadomości
(2)
- a. Wydawać wyrok (1)
- b. [Ogłaszać kogoś kimś, mianować]
- 2. Wymawiać, wypowiadać
(3)
- a. Dyktować (do napisania) (3)
pronuncyjować co (1): Latebrae tabellae, Táyemne oſądzenie/ álbo Dekret który przed tym ná cedułkách ſędziowie zwykli dáwáć á nie vſtnie pronuctiowáć [!]. Mącz 185a.
[Ze zdaniem dopełnieniowym: Ten, co regestra wart będzie dzierżał, każdego dnia z regestru będzie pronuncjował, kto we dnie, także w nocy, będzie wartować miał UstWojsk przed 1561/316.]
pronuncyjować ku czemu (2): Dicto, Yednę rzecz záwżdy powiedáć/ też dawáć á pronuntiować co ku piſániu. Mącz 86c, 86d.
Synonimy: 1. mowić, obwieszczać, ogłaszać, oznajmiać; 2. mowić, wymawiać.
MPi