« Poprzednie hasło: PRAŻEN | Następne hasło: [PRAŻMOWY] » |
PRAŻMO (14) sb n
-a- (6), -å- (4); -a- OpecŻyw (4), OpecŻywSandR; -å- BibRadz, BudBib (2); -a- : -å- BielKron (1:1); o jasne.
sg | |
---|---|
N | prażmo |
G | prażma |
A | prażmo |
L | prażmie |
sg N prażmo (2). ◊ G prażma (3). ◊ A prażmo (8). ◊ L prażmie (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.
- Niedojrzałe ziarna zbóż
(14)
- a. Prażone, służące do jedzenia (5)
prażmo z czego (1): ále gdy wnidzyeſz do iego [bliźniego] winnice/ iedz iágody iego coć ſie chce/ iedno dáley nie wynoś/ tákież prażmo ze zboża/ iedno koſą álbo śirpem nie rzeſz. BielKron 44.
W charakterystycznych połączeniach: prażmo(-a) jeść (4), pożywać.
»prażmo albo żyto« (1): S tego mámy bacżytz ijże wedle ſtarégo zákonu ijnych dnij niżli w ſobotę/ mogl każdy pożywatz prażma albo żyta na polu ſwégo bliźniego/ ale ſietz albo żątz niemogl. OpecŻyw 59v.
[prażmo z czego: Dla tego mátki źle czynią/ któré dáią práżmá z Pſzenice dźiećióm UrzędowHerb 306a.]
W połączeniach szeregowych (2): Nie iedzćieſz chlebá/ áni prażmá/ áni ćiáſtá/ áż do dniá tego/ w ktory przynieſiećie ofiárę Bogu wáſzemu BibRadz Lev 23/14; BielKron 47; [WujBib 110a].
W charakterystycznych połączeniach: prażmo(-a) jeść (2), pożywać.
JDok