« Poprzednie hasło: POWTURZYĆ | Następne hasło: POWYBIERAĆ » |
POWTYKAĆ (2) vb pf
o prawdopodobnie jasne (tak w po-).
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | powtykali |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | powtykåno |
praet 3 pl m pers powtykali (1). ◊ impers praet powtykåno (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Znaczenia
Wetknąć, wsadzić wiele (też wielu osobom) [co] (2): Máło potym Rybitwowie ná ono mieyſce w czołnach przypłynąwſzy/ ony laſki obaczyli/ á domyſliwſzy ſię zdrády/ co ná nagłębſzym y naprzykrzeyſzym wirze Wiſły ony lalki álbo żerdzi powtykáli. StryjKron 437.
Zwrot: »[komu] kneble w gębę powtykać« (1): Bo im zárázem kneble w gębę powtykano/ Y iáko capy krępe w kupie powiązano. KmitaSpit B2v.
Formacje współrdzenne cf TKNĄĆ.
SBu