« Poprzednie hasło: POWODZENIE | Następne hasło: POWODZIĆ SIĘ » |
POWODZIĆ (2) vb impf i [pf]
impf (2) [w znacz. I.], [pf [w znacz. II.]]
Oba o jasne.
indicativus | ||
---|---|---|
praes | ||
sg | ||
1 | powodzę | |
3 | powodzi |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | powodził |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by powodził |
praes [1 sg powodzę.] ◊ 3 sg powodzi (1). ◊ [praet 3 sg m powodził.] ◊ con 3 sg m by powodził (1). ◊ [part praet act powodziwszy.]
Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.
- I. impf Prowadzić
(2)
- Przen (1)
- II. [pf Spędzić pewien czas na wodzeniu]
powodzić kogo (1): a ślepy ieſliby ślepégo ſprowadźił (marg) powodźił [ducat] (–) obadwa wdół wpadną. MurzNT Matth 15/15. Cf Zwrot.
powodzić w co (1): Tento zakon zły grzechow [...] Gdy w ćiele naſſym boiuie/ duſſe barzo obcięzuie/ w grzechy ią teſz powodzy SeklPieś 32.
Formacje współrdzenne cf 2. WIEŚĆ.
Cf POWODZENIE, POWODZONY
MFr