« Poprzednie hasło: [ROZWARZONY] | Następne hasło: (ROZWAŚNIĆ SIĘ) » |
ROZWARZYĆ (4) vb pf
o jasne; w imp a pochylone, w pozostałych formach jasne.
inf | rozwarzyć |
---|
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | rozwårz |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | byś rozwarzył |
inf rozwarzyć (1). ◊ imp 2 sg rozwårz (1). ◊ [con 2 sg m byś rozwarzył.] ◊ part praet act rozwarzywszy (2).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.
rozwarzyć w czym (3): To wſzytko w wodzie dobrze rozwarzywſzy/ vcżyń Emplaſtr FalZioł V 37; [warz to w wodzie tey/ w ktoreybyś drzewiey rozwárzył Tłuſtoſz ogrodny SienHerb 531a]. Cf rozwarzyć w czym na co.
rozwarzyć w czym na co [= by stało się jak coś] (2): Weźmi korzeń bykowy/ rozwarz go w ocćie ná kliy SienLek 79v, 79v.
Formacje współrdzenne cf WARZYĆ.
Cf ROZWARZENIE, ROZWARZON
RS, ALKa