« Poprzednie hasło: ROZWALAĆ SIĘ | Następne hasło: [ROZWALANY] » |
ROZWALANIE (2) sb n
Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); pierwsze a pochylone, drugie jasne.
Fleksja
sg | |
---|---|
G | rozwålaniå |
A | rozwålani(e) |
sg G rozwålaniå (1). ◊ A rozwålani(e) (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
- Burzenie, rujnowanie budowli
(2)
- Przen (1)
Burzenie, rujnowanie budowli; destructio PolAnt (2):
rozwalanie czego (1): StryjKron 411 cf Szereg.
Szereg: »tłuczenie i rozwalanie« (1): ſam Gedimin dodawáiąc Rycerſtwu ſwoiemu ochoty/ bliżey pod ſcianę przyiáchawſzy/ vkázował ſzáńcom y Táranam mieyſce ſłuſznieyſze do tłuczenia/ y rozwalánia báſzty iedney StryjKron 411.
Przen (1):
W przeciwstawieniu: »budowanie ... rozwalanie« (1): Dla tego to nieprzytomny piſzę/ ábych ſię przytomny ſrogo nie obchodził/ wedle władze ktorą mi dał Pan/ ná budowánie/ á nie ná rozwalánie. BudNT 2.Cor 13/10.
Synonim: tłuczenie.
Cf ROZWALAĆ
RS, ALKa