« Poprzednie hasło: 2. POŁOWIĆ | Następne hasło: [POŁOWIE] » |
POŁOWIĆ SIĘ (3) vb pf
Oba o jasne.
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | połowili się |
conditionalis | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | bodåjże się połowili |
praet 3 pl m pers połowili się (2). ◊ con 3 pl m pers bodåjże się połowili (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
Znaczenia
Wpaść w sidła (o wielu); przen (3):
Zwroty: »w sidle się połowić« (2): Ale cżárt miedzy nie wrzućił ſidło w ktorym ſie połowili. BielKron 397v; W tym ſye dole potopili Który ſámi kopáli: W tym ſye śidle połowili/ Któré ſámi ſtáwiáli. [...] Vplótł ſye człowiek zdrádliwy W ſwoich rąk właſnych czynie. KochPs 14.
»w swych sieciach się połowić« = samemu doznać zła przygotowanego na kogoś innego (1): Bo ná mię sidłá bez winy ſtáwiáią/ Bez winy doły zdrádliwé kopáią/ Zdrowié mé łowiąc. Bodayże ſye w ſwych śiéćiach połowili/ Boday ſye w tychże dołach potopili/ Któré kopáli. KochPs 48.
Formacje współrdzenne cf ŁOWIĆ.
LWil