[zaloguj się]
[pdf]

POKORZYĆ SIĘ (4) vb impf i może pf

impf (3), impf a. pf (1) BielŻyw.

Oba o jasne.

Fleksja
inf pokorzyć się
indicativus
praes
sg
1 pokorzę się
3 pokorzy się
praet
sg
3 m pokorzył się
f pokorzyła się

[inf pokorzyć się.] ◊ praes 1 sg pokorzę się (1). ◊ 3 sg pokorzy się (1). ◊ praet 3 sg m pokorzył się (1). [f pokorzyła się.] ◊ part praes act pokorząc się (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.

Okaz(yw)ać pokorę, uległość, uniżoność (4): Mansuesco, Pokorzę ſie/ Ciſzeyę/ Pozoſtáwam ſwych dziwnych obyczáyów. Mącz 208c.

pokorzyć się komu (1): A tu dwie rzecży w tym racżył nam náſz Pan okázáć: Iednę/ iż iáko od dzyecinſtwá ſwego/ ták ſie iuż pocżął ſtháráć o zbáwienie náſze/ pokorząc ſie Bogu Oycu ſwemu/ á w nędzy á w niedoſtátku ofiáruiąc mu ono málucżkie á niewinne cżłowiecżeńſtwo ſwoie. RejPos 19; [Owa stworzicziel wssego stworzenya pokleknal, nogy sswich zwolennykow vmywal. A thi [człowiecze] wsgardzas pokorzicz ssye bracziey rossgnyewaney SprChęd 25].

[pokorzyć się przed kim: A będącz Oſmęczony/ Padłes na Ziemię na oblicże Roſkrzyżowawſzy Rącżki pokorzącz ſie iakho Cżłowiek przed Oyczem niebieſkhiem Pozdraw B4.]

[pokorzyć się w czym: Thocz ſzię wſziſtko dzieÿe ſpanną Blogoſlawioną ktora tak była pokorną: ÿze wewſiſtkich rzeczach ſzię pokorzyła ArgWykład 118; StryjPocząt 262.]

W porównaniu (1): I ten krziwo patrzi na mię Pokorzj ſię by Wilk w Iamie RejKup Cc.

a. Podda(wa)ć się najeźdźcy, wyrazić (a. wyrażać) poddaństwo [komu] (1): Potym [Aleksander] przeciw ziemi ktora rzecżona Thyrus ciągnął, to krol ich vſłyſzawſzy, iemu ſie pokorzył, á koronę mu kroleſtwa ſwego poſłał BielŻyw 160.

Synonimy: poniżać się, uniżać się; a. poddać się.

Formacje współrdzenne cf KORZYĆ.

JDok