« Poprzednie hasło: [ROZRZUCANY] | Następne hasło: ROZRZUCIĆ » |
ROZRZUCENIE (6) sb n
o oraz pierwsze e jasne, końcowe e pochylone.
sg | |
---|---|
N | rozrzucenié |
G | rozrzuceniå |
sg N rozrzucenié (5); -é (3), -(e) (2). ◊ G rozrzuceniå (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.
- 1. Rozproszenie, rozniesienie na różne strony (3)
- 2. Zniszczenie, zburzenie, zepsucie
(3)
- Przen (1)
W przeciwstawieniu: »zbudowanie … rozrzucenie« (1): To ſą ſludzy do kośćiołá ſwiętego krzęśćijáńſkiego dáni od Duchá Swiętego. [...] dla nápráwienia ſwiętych/ dla zbudowánia ćiáłá Kryſtuſowego. A ty záſię inſze kto dał? Papieſz/ to ieſt/ Antykryſt. Dla tzego? dla nápráwienia pychy/ dla ſkáżenia ſwiętych/ dla rozrzucenia ćiáłá Kryſtuſowego? KrowObr 37.
Synonimy: 1. rozmiotanie; 2. rozproszenie, zburzenie.
Cf ROZRZUCIĆ
ZCh