« Poprzednie hasło: PIĘKRAĆ | Następne hasło: [PIĘKRZENIE] » |
PIĘKROSZKA (7) sb f i m
f (6), m (1).
o oraz a jasne.
Fleksja
sg | pl | |
---|---|---|
N | piękroszka | piękroszki |
G | piękroszek | |
A | piękroszki | |
I | piękroszkami |
sg N piękroszka (1). ◊ pl N piękroszki (3). ◊ G piękroszek (1). ◊ A piękroszki (1). ◊ I piękroszkami (1).
Sł stp brak, Cn s.v. piękny oraz piękrzyciel, Linde XVI (trzy z niżej notowanych przykładów) – XVII w. (z Cn).
Znaczenia
- 1. f Rzecz upiększająca; ozdoba
(6)
- Przen (1)
- 2. m Ten, kto zajmuje się upiększaniem (1)
1. f Rzecz upiększająca; ozdoba; lenocinium, mundus Mącz (6): bulla, To yeſt/ yáka łſzcząca rzeć miedzi piękroſzkámi panieńskiemi. Mącz 28a; Lenocinium, Kurewskie przibieránie/ vbiory/ ſtroyenie/ Piękroſzki y wyſmuknienie Mącz 188d; Mundus, Wſzeláki vbiór/ Piękroſzki y prziprawki niewieście. Mącz 236d, 188d [2 r.]; [piękroſzká/ Fiscus, lenocinium. Volck Qqq3].
Przen [czego] (1): Pellacia, per blanditias deceptio, Piękroſzki słów pod któremi zdrádá leży. Mącz 182b.
2. m Ten, kto zajmuje się upiększaniem; cosmeta Mącz, Cn; ceroplastes, concinnator, ornator Cn (1): Cosmeta, Smukarz, który pánie prziochędoża/ Piękroſzká. Mącz 66d.
Synonimy: 1. przybieranie, przyprawka, strojenie, ubior, wysmuknienie; 2. smukarz.
LW