[zaloguj się]
[pdf]

ODWIEWAĆ (3) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w od-); e jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 odwiewåm
3 odwiewå
praet
sg
3 m odwiewåł
conditionalis
sg
3 m by odwiewåł

praes 1 sg odwiewåm (2). ◊ [3 sg odwiewå. ◊ praet 3 sg m odwiewåł.] ◊ con 3 sg m by odwiewåł (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

I. Intransit. (2):
1. [Wiać, zawiewać:
Fraza: »odwiewał wiatr«: Ale gdy odwiewał wiatr/ a pod onym męcżennikiem kołowrotkiem záwieſzonym/ ogień od wiátru roznieſiony więcey gaſnął/ niżli ſię w zgore wzbiiał BazHist 41 (Linde s.v. odwiać).]
2. Wydychać; exhalare. reflare Mącz (2): Reflo, Oddymam/ Odwiewam. Mącz 131a, 152d.
II. Transit. (1):
1. [Wiejąc odchylać [co]: Wiátr z połnocy ieſt przykry y oſtry/ który podrożnemu opońcżą vśilnośćią ſwą odwiewa y odkrywa/ ále nie tylko żeby ią z niego zwiáć miał/ owſzem ią do śiebie tym więcey przyćiſka y przypáſuie. GrzegŻarnPos 1597 53 (Linde s.v. odwiać).]
2. Wiejąc oczyszczać zboże; przen (1):

[odwiewać kogo [= tego, kto jest oczyszczany]: oto ſzatan pożądał pilnie aby was odwiewał iako pſzenice [ad cribrandum sicut triticum]. BibRadz Luc 22/31 (Linde s.v. odwiać).]

odwiewać co (1): A iáko cżyni/ przy płácżey [lege: pracey]/ młockowi/ Pożądny wiátr Cżerwcowy/ W ſłonecżnym ogniu/ źiarn precż wieiąc plewy: Aby też cżłowiekowi/ Duch/ iego łáſki wiecżney Troſki odwiewał/ z iſtnośći ſerdecżney. GrabowSet T3v.

Synonimy: 1.2. oddychać, oddymać, odmuchać.

Formacje współrdzenne cf WIAĆ.

ZZa