« Poprzednie hasło: [OBROCZNE] | Następne hasło: [OBROCZNO] » |
[OBROCZNIK sb m
Fleksja
N sg obrocznik.
Sł stp w innym znaczeniu, Cn w innym znaczeniu, Linde XVII w. (z Cn).
Duchowny w kościele katolickim, korzystający z obroku, to jest z dóbr lub dochodów kościelnych, stanowiących wynagrodzenie za spełniane obowiązki: Prebenda. Duchowny dochod albo obrok. Prebendarius. Prebendarz, Obrocznik Cervus F40 311.
Synonimy: beneficyjat, prebendarz.
Cf OBROCZNY]
FP