[zaloguj się]

OBRANIEC (2) sb m

Fleksja

G pl obrańc(o)w (2).

stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Człowiek wybrany do pełnienia jakiejś funkcji (2): [pokażemy] Iákie ná tákowy vrząd przepowiedánia ſłowá Bożego obieráć mamy/ y co zá vrząd ieſt tákowych obráńcow w koſciele Bożym RejPosRozpr c4, c2.

Synonim: wybraniec.

DJ