Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEWIDANY

Następne hasło: NIEWIDOCZNY »

NIEWIDNY (2) ai

e jasne.

Fleksja

sg
m	A		f	A	niewidną
	I	niewidnym		I
	L			L	niewidn(e)j

pl
N	subst	niewidn(e)

sg [m I niewidnym.] ◊ f A niewidną (1). ◊ L niewidn(e)j (1). ◊ [pl N subst niewidn(e).]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

Znaczenia

1. Ciemny, mroczny (1)
2. [Który przez oślepienie silnym światłem nie widzi]
3. Niesłychany, niezwykły (1)

1. Ciemny, mroczny (1):

Wyrażenie: »niewidna jaskinia« (1): Ten wniewidney iaſkini mieſzkał miedzy bori/ Lecz rozumem porownał z wielkimi Doktori. KochSat B3v.

2. [Który przez oślepienie silnym światłem nie widzi:

Wyrażenie: »ćma niewidna«: Przybeli [!] ná ten ziazd/ iáko do świátłá ćmy niewidne/ áby ie zgáśili BzowRóż 73 (Linde).]

3. Niesłychany, niezwykły (1):

Wyrażenia: [»dziwowid niewidny«: Nie byłá [Matka Boża] y iáko oná ſtárożytna Zydowſka Arká/ ktora w ſwiątnicy ſkryta/ dziwowidem niewidnym ſámemu Izráelowi byłá. BzowRóż 47 (Linde).]

»złość niewidna« (1): Złość/ co widźim niewidną/ ſłyſząc nieſłycháną/ Ma bydź od nas zdáleká záwſze omiiáną GosłCast 35.

Synonimy: 1. ciemny, mroczny; 2. oślepiony; 3. niesłychany, niezwykły, rzadki.

Cf NIEWIDANY, NIEWIDOMY