Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [NIEPOKAJANIE]

Następne hasło: NIEPOKALAN »

NIEPOKAJANY (3) part praet pass pf

Zawsze w pisowni łącznej.

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz po-); oba a jasne.

Fleksja

sg
n	G	niepokajan(e)go
n	A	niepokajan(e)

pl
A	subst	niepokajan(e)

sg n G niepokajan(e)go (1). ◊ A niepokajan(e) (1). ◊ pl A subst niepokajan(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. pokaić się.

Znaczenia

Imiesłów od „nie pokajać się”: Który się nie ukorzył, nie żałuje popełnionych grzechów, nie uznaje winy, nie skruszony; w przen (3)

Imiesłów od „nie pokajać się”: Który się nie ukorzył, nie żałuje popełnionych grzechów, nie uznaje winy, nie skruszony; w przen (3):

Wyrażenie: »niepokajane serce« = upór w złym, zatwardziałość (3): pokoy znieprzyiaćioły [...] ktore im Pan Bog (prze niepokáiáne y báłwochwálſtwu oddáne ſercá ich) wykorzenić kazał/ vcżynili SkarŻyw 557, 152, 185.

Synonimy: nieskruszony, zatwardziały.

Cf POKAJANY