[zaloguj się]
[pdf]

NIECZUJNY (5) ai

W pisowni rozłącznej (3), w łącznej (2).

o jasne.

Fleksja
sg
mNnieczujny nN
A Anieczujn(e)
pl
A m pers nieczujn(e)
subst nieczujn(e)
I m nieczujnymi

sg m N nieczujny (1). ◊ n A nieczujn(e) (1). ◊ pl A m pers nieczujn(e) (1). subst nieczujn(e) (1). ◊ I m nieczujnymi (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w. s.v. czujny.

1. Nie dostrzegający niebezpieczeństwa, nieostrożny (2): Tákowe ſtáránie ieſt Panu Bogu miłe/ ábowiem tu Pan Bog nas niechce mieć nietzuynymi/ áni pniakámi. KrowObr 226v.
Szeregi: [»niedbały a nieczujny«: jakoby na niedbałe a nieczujne stróże docierając Diar 1566 52.]

»nieopatrzny i nieczujny« (1): duchowne dobrá/ máią teſz nieprzyiaćioł wiele/ ktorzy z nich nie opátrzne y nie cżuyne Chrześćiány rozbijáią. SkarŻyw 16.

2. Nie odczuwający bodźców fizycznych (2): vparzay to mieſtcze nie cżuyne aż ſie wezdmie: á dopiero namaż, A będzie zdrow. FalZioł V 116v, *3a.
3. Nie dający się odczuć, trudno wyczuwalny (1): Insensibilis, Trudny ku poczuciu/ nievczuti/ nie czuyny. Mącz 382d.
4. [Nieożywiony, nie posiadający zmysłów: Ale y źwierzętá namizernieyſſe chwalą/ ále nie cżuyne rzeczy [tj. bałwany] [insensata] tym ludziom przyrownáne gorſze ſą niżli ći [tj. zwierzęta]. Leop Sap 15/18 (Linde).]

Synonimy: 1. niedbały, nieopatrzny, nieostrożny, nieuczuty.

Cf CZUJNY

AŻ