« Poprzednie hasło: [NAPUSZYĆ] | Następne hasło: NAPUŚCIĆ » |
NAPUSZYĆ SIĘ (4) vb pf
się (3), się (1).
a jasne.
inf | napuszyć się |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | napuszyła się |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | bysmy się napuszyli | |
3 | m | by się napuszył | m pers |
inf napuszyć się (1). ◊ praet 3 sg f napuszyła się (1). ◊ con 3 sg m by się napuszył (2). ◊ [1 pl m pers bysmy się napuszyli.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. napuszyć.
napuszyć się czym (2): RejKup p8v; A w naukach dobrych yeſliżeby kto z młodośći nie był wyćwiczon/ albo yesliżeby ſię w teyże złośliwymi a przewrotnymi napuſzył tedy ſię niechay nieſpodziewa/ yżeby w zaſtarzalſzich lećiech albo owieku łatwie mógł [...] ony natychmiaſt ſobie wſpoſobić. KwiatKsiąż A2.
Synonimy: 2. nadąć się; 3. zarazić się.
Formacje współrdzenne cf PUSZYĆ.
DJ