[zaloguj się]
[pdf]

KASTYGATOR (2) sb m

Pierwsze a jasne, drugie pochylone; tekst nie oznacza ó.

Fleksja
pl
G kastygåtor(o)w
A kastygåtory

pl G kastygåtor(o)w (1). ◊ A kastygåtory (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Prawdopodobnie człowiek czuwający nad poprawnością przekładu Biblii; może korektor [castigator – ten który karze, napomina, polepsza Mącz 40b; – karca Calep; karzący, karzyciel; strofujący – castigator Cn] (2): iako to káżdy z Cegera wyrozumieć może/ ktory ácż ſię ztąd przechwala/ że miał do napráwy Nowego teſtamentu nád ine Cáſtigatory kśięgi ſtárſze/ wſzákże zá na ſtárſze kłádzie ktorym było dziewięć ſet lat BudNT przedm c5v, przedm dv.

MM