[zaloguj się]

APOSTROFUS (2) sb m

Samogłoski nie kreskowane.

Fleksja

(lat.) A sg apostrofum (2).

stp, Cn brak, Linde bez cytatu: apostrof.

Znak graficzny stosowany w pisowni włoskiej i francuskiej, sygnalizujący elizję samogłoski [apostrophus, Latine aversio, accentus collisivus, in fine alicuius dictionis denotans vocalem praecedentis esse elisam Mącz 13a] (2): Więc [ma włoski język] [...] apoſtrophum, ktorym vocalis przy wokaliſzu eliduią JanNKar C4; Accentów vżywa przy tym [francuski język] nie máło, y Apoſtrophum. JanNKar C4v.

KW