« Poprzednie hasło: DOWCIPNY | Następne hasło: DOWIADOWAĆ » |
DOWIADAĆ SIĘ (4) vb impf
się (1), sie (3).
o oraz oba a jasne.
inf | dowiadać się |
---|
fut | ||
---|---|---|
pl | ||
1 | m pers | będzięmy się dowiadać |
imperativus | |
---|---|
pl | |
2 | dowiadåjcie się |
inf dowiadać się (2). ◊ fut 1 pl m będzięmy się dowiadać (1). ◊ imp 2 pl dowiadåjcie się (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. s.v. dowiedzieć się.
dowiadać się około czego (1): UstPraw B2. Cf Zwrot.
Ze zdaniem dopełnieniowym (3): Ani mi teraz łácno dowiádáć ſye o tym/ Iáka mię z płáczu mégo czeka cześć nápotym. KochTr 4; MAtki ſwéy/ dźiatki/ pytayćie/ A v niéy ſie dowiádayćie/ Iákom ſie rządźił na świećie KochMRot B; Teraz ſye było dowiádáć/ Kto ma naprzód z koniá ſpádáć. KochPieś 45.
Formacje pochodne cf WIEDZIEĆ SIĘ.
KN