« Poprzednie hasło: DORSZ | Następne hasło: DORYWAĆ SIĘ » |
DORWAĆ SIĘ (16) vb pf
się (11), sie (5).
o oraz a jasne.
inf | dorwać się |
---|
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | dorwi się |
inf dorwać się (11). ◊ fut 3 sg dorwie się (3). ◊ imp 2 sg dorwi się (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (trzy z tych samych przykładów) – XVIII w.
dorwać się czego (7): wkrakowſkyey stronye bądacz kradl czego ſzią mogl dorwacz yako zupiczą koſſulyą ſuknye LibMal 1545/98v, 1545/95v, 98v [2 r.], 109; A ieſli śmierć zagryźie niedoyźrzáła Páná: Iuż ſługá [...]/ Vcżyni ſię dźiedźicem; ſzkátuły ſię dorwie KlonWor 57, 36.
cum inf (1): Succisivis horis aliquid scribere. Y tedy [!] y owędy ſie niektorych godzin dorwáć piſać kiedy czáſu zbywa. Mącz 30b.
dorwać się czego (1): Lecż gdy ſię [dziczyzna] láſá dorwie/ z domu ſię wywinie: Iuż twoie práwo/ páńſtwo/ y też właſność ginie. KlonWor 25.
dorwać się do kogo, do czego (2): Huc fac ut ad me venias si quid poteris. Dorwiſie do mnie yeśli może być. Mącz 430b; Znowu ſię cżłowiek tu do miáſtá dorwie KlonFlis G2.
Synonimy: 1. dojąć, dopaść, dostać, osięgnąć, zdobyć; 2. dojechać, dojść.
Formacje pochodne cf RWAĆ SIĘ.
LZ