[zaloguj się]

BESTYJALNY (2) ai

a jasne; tekst nie oznacza é; prawdopodobnie e jasne (tak w bestyjalski).

Fleksja
sg
m Abestyjalny
pl
G bestyjalnych

sg m A bestyjalny (1).pl G bestyjalnych (1).

stp, Cn brak, Linde XVII w.

Przymiotnik odbestyja”: zwierzęcy, okrutny, dziki, nieobyczajny [bestialis Łac śr] (2):

W połączeniu szeregowym: Ktorzy [ludzie] [...] mieli być/ y ſpołu złącżeni: áby pod iedynem Páſterzem/ [...] zgodnie y ſpokoynie żyć mogli: obycżáiow ſwych dziwnycb/ grubych/ ſproſnych/ bydlęcych/ beſtyálnych/ poprzeſtawſzy. CzechRozm 114.

Przeciwstawienie: »nie ludzki ... bestyjalny«: ten zábijácz zda ſye być człowiekiem/ ále [...] nie ieſth/ dla tego iże zábićim rodźicow ſwoich/ nie ludzki/ ále więcey niż beſtyálny vczynek popełnił. GroicPorz 113.

Synonimy: bydlęcy, gruby, sprosny.

Cf BESTYJALSKI

BZ